YOU SHOULDN'T COMPARE YOURSELF TO OTHERS, THEY ARE MORE SCREWED UP THAN YOU THINK

Friday 10 August 2012

The distance between the two of us.

it's a fact!
*turn on the song by Joe Brooks, Holes Inside*

ASSALAMUALAIKUM..

Dear Haziq,
aku tak paham lah. apa masalah kau sebenarnya? apa yang buat kau berubah macam tu sekali. sangat drastik! okay fine, memang aku salah. memang aku teruk. tapi pernah tak aku tak cuba mintak maaf? pernah tak aku tak cuba nak cakap ngan kau? pernah tak aku buat bukan-bukan dalam kelas tu? pernah ker aku sibuk hal kau? aku dah mohon maaf dan aku just harap aku ngan kau okay. thats all. aku usaha kot bagi kau jadi macam dulu. tapi tadi, bila aku naik jer status tu kau terus anggap aku macam tu macam ney. kau cakap tak nak lah gaduh bagai dalam kelas. sebab akan satu group jugak. tapi kau tak perasan ker yang kau layan aku macam mana? kau boleh pulak g rapat ngan group lain dalam kelas tu. and for your information, Nadya pun pearsan benda ney. dia mintak aku tanya kau. kau dah lain. aku just harap itu sehari dua. dan segalanya akan berlalu. tapi tak. kau tetap macam tu. patut ker aku datang dan tanya kau? patut ker aku salahkan kau atas apa yang aku rasa. aku dah mula nak buat baik, dah mula nak recover. kau boleh buat macam ney. kau siap suruh aku happy ngan crush aku. dan okay aku akan happy. memang aku happy pun. tapi kau tawu tak dalam masa yang sama, aku juga sakit hati. sakit hati ngan kau. kau tawu tak, setiap kali kau buat aku macam ney, aku mesti takkan boleh tahan air mata dari keluar. kau tawu tak huh! kau tak tawu. kau tak pernah kisah pun kau cakap apa kan.

aku dah cakap yang aku suka kau, aku dah cakap yang aku akan tunggu kau. apa lagi yang aku tak cakap? apa lagi yang aku perlu cakap? apa lagi cara nak bagi kau paham. memang susah ker nak cakap ngan orang luar semenanjung ney hah? aku betul-betul penat. betul tak larat. aku bertahan sebab kau cakap kau nak recover slowly. aku tunggu kau sebab aku sayang kau macam mana aku sayang kau sebelum kita jadi macam ney. kadang-kadang aku rasa, aku patutnya benci kau dulu. so mungkin sekarang aku akan jadi the closest one to you.macam aku ngan zaty, aku benci gila kat dia tapi sekarang aku sayang gila dia. 

kau boleh rapat ngan yang lain. kau boleh buat biasa ngan yang lain. tapi kenapa tak bila ngan aku? kenapa muka kau akan sangat stress dan ketat bila aku kat depan kau? bila ada apa-apa berkaitan aku? kalau kau memang set dalam minda dari awal macam ney, kenapa tak masuk kelas lain jer? so kau tak perlu nak hadap muka aku yang maha annoying lagi menyakitkan mata kau. aku tak nak jadi beban mata juga hati orang. aku tak larat nak tahan rasa yang aku ney macam jadi beban mata orang memandang. kalau betul kau tak boleh terima aku, kenapa tak dari awal kau pilih kelas lain. so masing-masing tak kan rasa sebak kat hati bila bertembung. aku usaha cakap ngan kau bila ada kerja kumpulan. tapi kau still macam tu. bila nak recover? kau just buka mulut dan cakap ngan Hamdan and Nadya jer. aku ney mungkin invisible. 

bulan puasa dah nak habis. kau tetap macam tu. aku kira setiap hari yang berlalu. bukan sebab nak raya, tapi sebab kau. aku kira bila kau nak okay. berapa hari lagi aku kena tunggu. aku sendiri tak tawu destinasi hari terakhir. semester 3 memang semester yang susah ker? semua orang ada masalah. Hamdan ngan masalah family dia. aku ngan masalah Emey. Ecan ngan masalah crush dia. bila aku nak zero dari masalah?

kau tawu tak, lepas Ali first love aku tu..takde sape-sape pun yang boleh buat aku nangis sampai hati rasa carik-carik. tapi sekarang, aku dah rasa macam mana aku rasa waktu tu. kau dah jadi someone yang boleh effect life aku. kenapa huh? kenapa kau kejam sangat. kenapa kau kejam sangat bagi aku sayang kau dan lepas tu kau pergi macam tu jer. kau siap harap aku happy ngan crush aku. aku rasa nak baling jer kasut sekolah aku tu kat muka kau. aku harap kau akan rasa sakit macam mana yang aku rasa.

aku dah jadi pendiam dalam kelas. tak banyak cakap. cakap bila perlu jer. dan itu bukan aku. aku kenal diri aku. Nadya keep asking me 'Tyra okay tak?' ..apa patut aku jawab? takkan dalam kelas yang tengah siang-siang hari cerah tu aku nak jawab 'No, im not okay at all' ..memang aku saja nak tempah kesian orang kan. aku taknak tunjuk aku loser dalam kelas. tak dapat nak terima apa yang kau buat. aku try jadi kuat. terima semua yang kau buat. kau nak aku happy dengan cara kau yang pelik. kau nak aku happy tanpa kehadiran kau yang aku suka dulu. kau nak aku happy tanpa kau ada kena-mengena ngan aku lagi. so, patut ker aku terima semua cadangan kau? cara kau? aku tak nak, tapi aku perlu ikut. tunjuk yang aku memang tak kisah pun kau ada ker takde ker walaupun semua orang leh nampak aku tak boleh.

kenapa kita tak boleh jadi macam Sol ngan Iffa. even dorang tak couple tapi still close. still baik. bukan ker tu lagi elok? lagi menenang kan kehidupan. so aku nak study pun rasa tak terganggu. kau taknak macam tu? sebab aku layan kau tak elok dulu, aku teruk sebab main-mainkan kau so kau balas aku macam ney? 


it's better to show the people you love that you love them than to just say it

dan aku dah make a confession. itu status Adib before dia offline. aku setuju ayat dia tu. aku dah buat pun kan. kau tawu kan malam yang aku inbox tu. kau tak respond pun. dan malam tu, lepas aku confess aku rasa lega sangat. aku tak tawu kenapa. tapi still kau macam tu. hari ney aku naik status terus kau like. susah kot nak dapat like kau. kecuali betul-betul kau rasa ter-effect ngan kata-kata aku. aku nak sampaikan pada orang lain. tapi keadaan yang lebih kurang buat kau rasa aku nak post untuk kau. aku paling tak suka ayat kau dalam inbox tu!

maybe aku mintak terlalu banyak dari kau. so kau rasa terbeban. maaf :')

nota kaki: aku still harap bila aku online kau akan inbox aku. bila aku masuk kelas kau akan cakap ngan aku. bila aku sedih kau akan tanya aku okay ker tak. aku still harap kau still care pasal aku.

No comments:

Post a Comment